Ik heb inmiddels meerdere levensboeken geschreven, maar mijn eerste boek zal altijd de meest speciale blijven. Het gaat over mijn eigen beppe. Het was heel bijzonder om als kleindochter door het leven van mijn oma te lopen. Waar mijn ooms en tantes direct enthousiast werden van het idee, moest mijn oma er eerst nogal aan wennen. Zou ze wel genoeg verhalen hebben om een boek mee te vullen?
Die twijfel verdween vrijwel direct. Er waren verhalen te over. In haar leven heeft ze zoveel zien veranderen. Zij ging vroeger met paard en wagen op visite bij haar tantes. Nu vliegen haar kleinkinderen de wereld over alsof het niets is. Voor haar was werken als getrouwde vrouw – hoe graag ze ook wilde – een absolute no-go. Nu is het vanzelfsprekend om een werkende moeder te zijn en trouwen juist niet meer.
Ik ben mijn oma door het schrijven van dit boek met andere ogen gaan bekijken en heb bewondering voor haar doorzettingsvermogen. Het boek heeft ook de rest van mijn familie veel verassende en mooie gesprekken met mijn oma opgeleverd. De eerste ervaring met het schrijven van een levensboek liet me zien: het idee klopt en het past bij me.
AAFKE EPPINGA 